Eighteen

Powiem tak - szybko to wszystko minęło.

Jeśli ktoś obserwuje mnie na Instagramie, wie, że w ostatnią sobotę świętowałam swoje osiemnaste urodziny. Było skromnie, ale bardzo miło je spędziłam w gronie rodzinki, chłopaka, przyjaciółki. Tylko pogoda trochę nie dopisała, ale no cóż, tak czasem bywa - to nie popsuło nam zabawy. 

Jeśli chodzi natomiast o moją imprezę 18-nastkową - od początku jest zaplanowana na koniec czerwca z racji na moją rodzinę zza granicy. Jednak w obecnej sytuacji raczej już nie będą mieli możliwości przyjechać. Liczę na to, że mimo wszystko impreza się odbędzie, został zresztą jeszcze miesiąc, a od czerwca podobno mogą być organizowane wesela. Zobaczymy, wolałabym nie przesuwać jej na inny termin.

Co mogę powiedzieć już jako dorosła osoba? 

Wcale tego tak jeszcze nie odczuwam, hah,. Jako dziecko jak najszybciej chciałam dorosnąć, a teraz? Chciałabym mieć nadal tą siedemnastkę, w głębi ducha wciąż czuję się małą dziewczynką. Z drugiej strony się cieszę, lubię urodziny, a te osiemnaste były chyba najbardziej udane w moim życiu( nie licząc jeszcze prawdziwej imprezy na sali!). Zresztą wraz z wkroczeniem w pełnoletność jestem już odpowiedzialna sama za siebie. Też to ma swoje plusy i minusy. Trochę boję się przyszłości i jednocześnie nie mogę się doczekać wyprowadzki na studia. A dzisiaj leciałam jeszcze do urzędu złożyć wniosek na dowód. Załatwianie papierkowych spraw - poznaję uroki dorosłego życia. I to dodatkowo dziwne uczucie, gdy twój własny tata nalewa ci wina. Powoli próbuję sobie uświadomić, że jednak mam już te osiemnaście lat na karku, hah. A chwilami jestem załamana, iż życie za szybko leci i mam ochotę się popłakać. Mimo to jestem szczęśliwa i staram się myśleć optymistycznie, bo wiem, że czeka mnie jeszcze sporo w życiu i zamierzam je przeżyć jak najlepiej! 

A wy jak czuliście się z faktem, że jesteście już dorośli?

Do następnego!