Jealousy

Moje ferie się już niestety skończyły. Teraz pozostaje mi czekać do kolejnej świątecznej przerwy i długiej majówki. Ale szczerze mówiąc i mimo że wychodząc dzisiaj rano z domu już zbierało mi się na płacz, to ten pierwszy dzień był bardzo miły i z drugiej strony brakowało mi tej szkoły. Nie mogę zaprzeczyć, że jej nie lubię, bo wiem, jak potem będzie mi tego wszystkiego brakować, choć nauki jest full, a humorków nauczycieli też mam czasem dość.

Nie będę się rozpisywać, jeśli chodzi właśnie o moje ferie. Rzadko wyjeżdżam, rzadko robię coś produktywniejszego, co by zaciekawiło więcej osób, ale mimo tego moje ferie były bardzo udane. Co bym mogła tutaj takiego napisać? Że mogłam w końcu się wyspać? hah. Trochę zaszalałam, spędziłam mnóstwo czasu z bliskimi i znajomymi, oddałam się temu, co mnie pasjonuje lub totalnie pochłania, gdy mam lenia i tzw. "chill day". Wszyscy to wszystko dobrze znają, no nie? 

Ale nie o tym dziś, wracam natomiast z kolejnym wierszem. Te zdjęcia jakoś chyba klimatycznie nie pasują do tego, o czym wcześniej mówiłam.

A co z nami?

Mamy tak biec latami?

Szukać ukojenia, wody,

Jesteśmy niczym martwe płody,

Bo cóż możemy zrobić?

Nie będziemy się przecież głodzić...

Ale patrząc na cudze szczęście,

Stajemy się zazdrośni,

Takie cuda możemy doznać tylko we śnie. 

Jak Wam przypadł do gustu?

Mieliście, macie ferie lub dopiero będziecie mieć? A może już skończyliście szkołę? 

Do następnego!