Ile jest w tym prawdy?
Krew w żyłach zamarza, gdy
Nigdzie nie czuć już ciepła.
Po omacku szuka moja ręka.
Nie ma powietrza, gruntu,
Nie istnieje świat buntu.
Wszystkie rzeki wczoraj odpłynęły,
Gdzieś tam te szczątki zaginęły.
Całe ciało teraz powoli opada,
Roztopiła się nasza wspólna gromada.
Tak jak jesienne liście spadły,
"Gorące" lato zanikło wśród gęstej mgły.
(zdjęcia zaczerpnięte z Pinterest)
Pięknie napisane i piękne zdjęcia <3
OdpowiedzUsuńHej! Świetny post :)
OdpowiedzUsuńobserwuje i zapraszam do mnie :
milentry-blog.blogspot.com
Chwilka zadumy i refleksji, post krótki ale piękny po prostu :3
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
https://lucy--chan.blogspot.com/
piękne ujęcia ;*
OdpowiedzUsuńpozdrawiam cieplutko xkroljulianx
Przepiękne ujęcia ! Cudoo💋
OdpowiedzUsuńObserwuje i zapraszam do Siebie 💋
Ale to klimatyczne! Uwielbiam czytać takie rzeczy...
OdpowiedzUsuńMÓJ BLOG♥
Fajny wiersz i piękne zdjęcia! Do fotografowania mgły chyba lepszy sprzęt jest potrzebny, bo na moim telefonie to ona wyglądała jak jakaś plama, a niby aparat super ;D
OdpowiedzUsuń